zondag 11 november 2012

Oude ambacht in een modern jasje.

Als klompenkapper is het niet altijd alleen klompen maken. Alle klompen die gemaakt worden moeten ook een koper krijgen. Dat kan natuurlijk langs de traditionele weg, overall en klompen uit, pak en schoenen aan en met je koffertje langs de klanten en potentiële klanten. Dat is zeker nog belangrijk en doen we dan ook nog. Bakje koffie en bijkletsen met de detailhandel klanten. Twee keer per jaar staat dat in de planning.

Gezien we vaak leuke aanbiedingen en nieuwe producten hebben is dat niet voldoende. Dan komt de moderne media om de hoek.

Een website met webshop. Waar alle mensen over heel de wereld onze producten kunnen bekijken en kopen. Kan dus zomaar zijn dat klompen van een boom uit de Noord-Zak, verkocht worden via de webshop en in Rusland terecht komen. Of dat er iemand in Australië rond fietst op rode klompen gekocht in onze webshop.
Bestellingen komen binnen via e-mail en worden elke dag verzonden per pakket dienst.
Om de webshop goed te vinden in Google is het wel belangrijk dat je hoog in de ranking staat. Gelukkig is daar een web beheerder voor.
Je kunt ons goed vinden in Google als je klompen in typt.
www.klompen.com

Er zijn zoveel meer mogelijkheden om de mensen te benaderen. Niet zo zeer directe verkoop, maar laten zien, wie je bent, wat je hebt en wat je kunt.

De Social-Media. Daarvoor hoeft niet direct de overall en klompen uit en pak en schoenen aan, maar schuif je zo achter de laptop. En kan je allerlei berichtjes zetten op onder andere Twitter.
Veel leuker is Facebook daar plaats je foto's en berichtjes,  waar door een ieder die Facbook heeft  de foto's en berichtjes kan zien. En daar ook op kan gereageerd. Zo kan je zien hoe mensen op je product reageren.
Terwijl ik deze blog schrijf, hebben we een actie op Facebook. "Welke kleur is het mooist voor klompen met Zeeuwse knop" Onder de mensen die reageren met een bericht wordt een paar klompen verloot. Mits.... er minimaal 50 mensen zouden reageren. Dacht 50 zal toch wel lukken! Op dit moment ruin 24 uur verder zijn dat er al 334!! Oeps, heel leuk!

Toen de familie Traas de 100 jaar terug klompen maakte met de hand, hadden ze niet kunnen verzinnen dat van hun bedrijf klompen ooit wereld wijd verkocht zouden worden. En zeker niet via een PC.

Wat zegt de klompenkapper anno 2112 over de klompenkapper van 2012?





Internet, website, Twitter, Facebook, Social Media, blog...... wa's da. Ken'k nie.

In de rechter kolom staan de links naar onze webshop en  Social Media 

zondag 4 november 2012

Nieuwe interne logistiek


Enkele jaren terug gingen bijna alle klompen niet afgewerkt de deur uit. Nu worden bijna alle klompen geschuurd en een groot deel geschilderd. Dat zorgt ervoor dat de interne logistiek helemaal veranderd moet worden.


Een leuke uitdaging om ervoor te zorgen dat we uit een ruime voorraad direct kunnen leveren. Nou ja, simpel toch? 36 maten, 9 standaard kleuren en dan een voorraad van 5 tot 25 paar per kleur. Dat is dus ruim 3600 paar afgewerkte klompen op voorraad. De voorraad moet wel overzichtelijk zijn, zodat we de voorraad op peil kunnen houden.





Dan nog een voorraad van klompen die nog afgewerkt moeten worden. Minimaal 300 paar per maat, is ook nog ruim 10.000 paar. We hebben dus ruimte nodig voor ongeveer 14.000 paar.



Het is bijzonder dat we offerte moeten doen voor 12.000 paar. Waar we een jaar over mochten doen. Is niet doorgegaan.
Het bijzondere is wel dat we dit jaar naast de aanvraag van 12.000 paar ook een aanvraag hebben gehad van 10.000 paar. Die hebben we afgezegd. De klompen moesten we leveren binnen 2 maanden. Niet haalbaar voor ons.



Dat we veel vraag hebben komt deels door de kwaliteit die we leveren, maar ook dat we nog alle maten leveren.


De klompenkapper.


zondag 15 juli 2012

De verandering in afzet de laatste 20 jaar. Deel 1 1993 to 2003.

De klompenmakerij heeft de laatste 20 jaar veel ups en downs gekend. Net voor dat ik zelfstandig het bedrijf voortzette had de klompenmakerij een klant die 80 % van de omzet had. Aan de ene kant makkelijk aan de andere kant heel risico vol. Dat het risico vol was bleek wel toen dit bedrijf failliet ging. Zonder dat er vooraf  een vermoeden was.
Dat heeft ervoor gezorgd dat ik 2 jaar later kon instappen. Op dat moment was de afname zeer minimaal. 
We zijn in contact gekomen met een collega klompenmaker, die ook slachtoffer was van dit faillissement. Al vrij snel konden we klompen als half product (niet geschuurd) naar hem leveren die hij verder afwerkte en door verkocht. Na een korte tijd kreeg hij een plaats op een paar veemarkten. Daar werden heel veel klompen verkocht naar de handelaren daar. Dit ging prima. Enkel hadden we nog steeds 1 grote afnemer. Dus risico vol. En inderdaad, toen de MKZ uitbrak werden alle veemarkten gesloten. Weg handel, weg afzet.
Naarstig opzoek naar nieuwe afzet. Die werd gevonden in de souvenirs (draag)klompen. Was wel weer een grote klant, maar er was afzet. En ondertussen konden we andere verkoop kanalen zoeken. Ladingen netjes geschuurde klompen gingen naar een bedrijf dat de klompen schilderde en afzette over heel de wereld. De prijzen waren goed, dus kregen we weer lucht. En konden we verder opzoek naar afzet punten.
11 september  2001 9/11, bracht voor ons weer een hele verandering. De Amerikanen kwamen niet meer  naar Amsterdam en de souvenir handel zakte in. Heel de handel klapte volledig in toen in 2003 het SARS-virus uitbrak en de Aziatische toerist niet mocht reizen. Je snapt het al, weg souvenir klompen handel.
Een ander fenomeen kwam van de Europese commissie, die in al hun wijsheid beslisten dat de klompen die op de werkvloer werd gedragen aan een CE-norm moesten voldoen. Een van de grootste klompenmakers bedrijven is met TNO een CE test gaan doen. (Hier komt een aparte blog over)

maandag 9 juli 2012

Koffie drinken op de klompenmakerij.
Toen ik kwam werken bij de klompenmakerij werkten was ik nog scholier op de middelbare school. Er werkten 6 a 7 personen in vaste dienst. Daarnaast een paar scholieren net als ik, die na schooltijd klompen kwamen schilderen of andere lichte werkzaamheden verrichten.
Koffie dronken we in de keuken. De keuken was 2.5 bij 3 meter groot, of klein zoals je het wil zien.
De moeder van de klompenmaker een vrouw van ruim 75 jaar, zorgde altijd voor de koffie. De koffie zette ze in een percolator in eerste instantie op het gasstel, later was er een elektrische percolator. Een heerlijk bakje koffie dat altijd met zorg werd gezet. In de koffie ging een schepje Buisman voor de smaak.
Waar je moest zitten was altijd duidelijk. Iedereen gat zijn eigen kopje. Je ging zitten waar je kopje stond. Vast personeel had een kopje met gekleurde stippen.  Ik had al snel promotie gemaakt en kreeg een kopje met grijze stippen. Los personeel of gasten kregen een kopje met roosjes erop.
Naast je kopje lagen 2 speculaasjes of thee biscuitje.
Het kon gebeuren dat we met een man of 12 in het kleine keukentje zaten. Was altijd heel gezellig, de meest sterke verhalen kwamen over tafel. Verhalen over het verleden of verhalen van de jeugd die in het weekend op stap waren geweest. Je keek altijd uit naar de koffie pauze.
Uit school zorgde je ervoor om zo snel mogelijk naar de klompenmakerij te rijden. Om toch maar aanwezig te zijn bij de koffie pauze.
Een anekdote van rond 1970.

woensdag 20 juni 2012

Klompen van echt Zeeuws hout.

Zeeuwser kunnen we het niet maken, Klompen van echt Zeeuws hout. En wel populieren uit de Noord Zak van Zuid Beveland. Een bos van ruim 300 bomen zijn gerooid en grotendeels naar de klompenmakerij gebracht. 
We zijn al volop bezig om er klompen van te maken. Het geeft altijd weer een goed gevoel om van mooi hout een partij mooie klompen te maken. Zo,n partij verwerken we binnen een goed half jaar. En zal dan verwerkt worden tot ruim 5000 paar klompen. 

Klompen Schilderen


Schilderen. deel 1 
Vroeger werden enkel de klompen geschilderd die op zondag werden gedragen .
De enige kleur die gebruikt werd was geel. In bepaalde streken van het land, droeg men tijdens de rouw periode zwart geschilderde klompen.

Bij de draag klompen werd 50 jaar terug 20% van de klompen geschilderd. Tegenwoordig wordt er 75% van de klompen geschilderd. Niet alleen geel,  maar ook alle andere kleuren. Zoals bij voetbal evenementen oranje.

Schilderen is de meest bewerkelijke fase van het afwerken van de klomp.Alles wordt geschilderd met de kwast. Dit om te zorgen dat er geen verf aan de binnenzijde komt. Bij spuiten of dompelen komt er verf aan de binnenzijde.

Waarom geen verf aan de binnenzijde van de klomp?
Om meerdere redenen. 
Wanneer je de binnenzijde schildert, geeft de verf af aan de sokken. Ook het natuurlijke zicht is weg. De belangrijkste reden is, dat als er verf aan de binnenkant zit, de poriën van het hout worden afgesloten. 
Waarom is dat belangrijk. Bij het dragen van klompen  heb je geen koude voeten. Hout isoleert en houdt de warmte van de voet in de klomp. Ook neemt het hout van de klomp door de poriën transpiratie vocht op. Wanneer de poriën dicht zijn kan het hout geen transpiratie vocht meer opnemen. Waardoor het vocht aan de voet blijft afkoelt en dan als nog koude voeten hebt. Zo zou de klompen een stuk van zijn kwaliteit verliezen.

De volgorde van schilder. 
Er wordt eerst een grondlaag geplaatst. Wanneer deze laag droog is wordt de klomp gepolijst om een 2e laag te plaatsen. Voordat de klompen worden afgelakt komt er een transfer op de klomp. Elke geschilderde klomp is voorzien van 3 lagen verf. 
De verf is watergedragen verf. Helaas de lak laag nog niet. De watergedragen vernis heeft nog te weinig glans die voldoende is voor een mooie glanzende afwerking.


woensdag 9 mei 2012

Een klomp moet je passen deel 2


Maatvoering.

In deel 1 sprak over de dikte van de zool en van de kap. Om een kwalitatieve klomp te maken zijn er voor de maatvoering richtlijnen gemaakt. Deze richtlijnen opgesteld door de Ned. Vereniging van klompenmakers, kortweg NVK. De richtlijnen worden al meer dan 70 jaar gebruikt. Deze richtlijnen houden maatvoering van de klomp in. Om een comfortabel schoeisel te creëren. 

Welke maten zijn van belang:

  • ·       Lengte van de klomp. Klompen worden nog steeds gemaakt in centimeters.
  • ·       Dikte van de zool.
  • ·       Dikte van de kap.
  • ·       Breedte van de instap
  • ·       Lengte van de instap.
  • ·       Hoogte van de kap, bij de instap.
  • ·       Dikte van de hiel.
  • ·       Diepte van de hiel.

Diverse maten zijn bepalend voor de kwaliteit. Andere maten zijn belangrijk voor de kwaliteit.
In de souvenir industrie worden hoofdzakelijk klompen verkocht in hele centimeters.
In de draagklomp industrie, wordt er met halve centimeters gewerkt.


De maat voering begint bij 13 cm tot en met 31 cm. Sommige klompenmakers maken kleinere draagklompen 12 cm. Zelf adviseer ik neem klompen wanneer een kind er op kan lopen en dat is 14 cm. Overeenkomend met schoenmaat 22.

Als klompenmaker doe er alles aan om een kwaliteitsproduct te maken. Een klomp moet je passen. Het gebeurd regelmatig dat voor kinderen klompen “op de groei”gekocht. Dit is vaak geen slimme keus. Te groot betekend ook te wijd, waardoor een kind zwikt  met de enkel bij het lopen op de klompen. 
Een kind dat een passende klomp draagt kan hier goed op lopen en veel draag plezier van hebben. 
Wat is er makkelijker dan een paar klompen bij de deur, dat een kind zelf aan en uit kan doen (geen veters strikken) 



Een klomp moet je passen deel 1


Dit is tweeledig. Een klomp moet passen betreft grote maar ook de pasvorm. Veel mensen zeggen ik kan niet op klompen lopen. Een deel van de mensen die dit zegt wil niet op klompen lopen. Een ander groep mensen heeft ooit op klompen gelopen en zaten de klompen niet lekker, door een slechte kwaliteit klompen. 


30 jaar geleden waren er nog vele klompenmakers. Waaronder klompenmakers die een ronduit slechte klomp maakten. Gelukkig waren ook veel meer klompenmakers die een goede klomp maakten.
Voor de koper is het belangrijk dat de buitenkant van de klomp netjes is afgewerkt. Terwijl de afwerking aan de binnenkant het belangrijkst is.

Hoe kun je goede en slechte klompen onderscheiden, dat is voor de leek heel moeilijk. De pasvorm is heel belangrijk, wanneer je een klomp aantrekt, moet de klomp met voetbed lekker zitten. 
De breedte en de hoogte van de klomp, het gat in de klomp, zoals een klompenmaker dat zegt, mag niet te klein, maar zeker ook niet te groot zijn. De tenen moeten voldoende ruimte hebben.  

Is er wanneer je loopt een goede druk verdeling aan de bovenkant van de klomp (kap)t.a.v. de wreef.  Wanneer de klomp op bepaalde kleine punten drukt tegen de wreef, kun je pijnlijke voeten krijgen. 
Zijn de randen aan de binnenkant van de klomp netjes afgewerkt. Zodat de rand van de kap niet als een mes tegen je wreef drukt.


Elke stap in het productie proces is belangrijk voor de kwaliteit. Beginnend met de kwaliteit van het hout. Voor de kwaliteit zijn de dingen als de dikte van de zool en de dikte van de kap belangrijk. Als de zool dun is, zul je meer paren klompen verslijten. 
Zijn de klompen netjes uitgeboord, zodat er geen putten of hobbels inzitten.


Op een rijtje zetten van de kwaliteit : 

1. Hout
2. Pasvorm
3. Dikte zool.
4. Dikte kap.
5. Juiste  






woensdag 14 maart 2012

Bomen kappen


De bomen werden vroeger om gekapt met een bijl. Bomen kappen met een bijl was een vak, elke
klap met de bijl moest raak zijn. Bijlen van bomenkapper werden gesmeed bij de smid.
Voor men ging kappen werd er gekeken waar en hoe de boom moet vallen. Met twee man kappen
en zorgen dat je in het ritme om en om met de bijl sloeg. Grote spanen hout vlogen in het rond. Net
zolang tot de boom viel. Heel belangrijk was dat je goed kapte met de bijl zodat de boom niet van
onder tot boven open spleet.

De boom was dan voor klompen maken nog weinig waard. De takken werden eraf gekapt en op bussels gedaan. De bomen werden met paard en wagen naar de klompenmakerij gebracht. Het vervoer werd met de Malle Jan gedaan. De Malle Jan werd over de boom gereden met paarden. Was de Malle Jan boven
de boom werd deze met kettingen op getakeld. Allemaal met spierkracht.

Wanneer de boom op een (boom)wagen moest, werd dit met behulp van spaken* en kettingen
gedaan. De paarden werden ingezet om met kettingen de bomen op de wagen te spinnen**.

De bomen werden gekapt in de periode dat er geen blad aan zat. Bomen gekapt in de periode dat
er blad aan zit, zijn taaier om te verwerken en moeten vlugger verwerkt worden. Een boom gerooid
zonder blad moet binnen een jaar verwerkt zijn. Een boom gerooid met blad is 4 tot 6 maanden
houdbaar.

Toen had duurzaam ondernemen nog geen intrede gedaan. Maar werd dit volop (nood gedwongen)
gedaan. De spanen werden bij elkaar geraapt, in manden gegooid en verkocht als aanmaak hout. Zo
werden takken op “bussels “ gedaan en door de bakker gebruikt om de oven te stoken.

*Ronde houten spil van een paar meter lang en 10 cm doorsnee
** spinnen is door een speciale manier de ketting rond de boom te doen waardoor deze kan gaan
rollen.

maandag 13 februari 2012

Klompenmakerij Traas is een bedrijf van ruim 100 jaar oud


Kees Traas is rond 1904 begonnen met het maken van klompen. Wanneer ik een zoon zou zijn van…, dan zou ik de 4e generatie zijn.  De familie Traas waren land arbeiders en verdienden hun brood bij de boer. Van het voorjaar tot en met het najaar hadden ze daar hun werk. Als het werk op het land klaar was ging men klompen maken.Klompen maakten ze  van het najaar tot het voorjaar. Het maken van klompen in de winter was ook noodzaak. In je in die tijd geen werk had was er ook geen inkomen. WW en bijstand bestond toen nog niet. Het was een zwaar werk.


Het maken van klompen was toen allemaal hand werk. Als je een goede klompenmaker was kon je ongeveer 6 a 8 paar op een dag maken. Werkdagen duurden van 6 tot 18 uur. Zes dagen per week. De dagen bestonden hoofdzakelijk uit werken eten en slapen.


In de periode rond 1920 was er op bijna elk dorp wel een klompenmaker. Het dorp Heinkenszand telde toen 18 klompenmakers. Onder andere Ovezande, Lewedorp, Goes  en Oud Sabbinge hadden 1 of meerdere  klompenmakers.


De familie Traas heeft het vak geleerd van hun Belgische neef Jules Koppens. In de jaren  ’30 heeft de fam. Traas besloten om te stoppen bij de boer en hele dagen klompen te maken.  In die periode zijn de eerste machines aangeschaft.


Kees had 3 zonen die klompenmaker zijn geworden. Jan, Marien en Co. Enkele jaren hebben ze samen het bedrijf gerund. Op de plaats waar de klompenmakerij nu nog is. 


Omdat ieder toch zijn eigen idee had om een bedrijf te runnen, zijn ze ieder  een eigen bedrijf gestart. Wel alle 3 op de Westdijk. Marien is op het huidige bedrijf gebleven. Zijn zoon Kees heeft het bedrijf op jonge leeftijd voortgezet, nadat zijn vader  was gestorven.


Ko en Jan hadden geen opvolging, hun bedrijf is om die reden gestopt. Jan heeft nog tot op late leeftijd bij Kees geholpen.  

zondag 22 januari 2012

Klompen Schuren

Klompen schuren.


Aan het klompen schuren zit nog veel handwerk. Na het maken en het drogen worden de klompen aan de buitenkant geschuurd. Tot enkele jaren geleden deden we dit allemaal met een schuurband waar de klompen met een bepaalde bewegen langs werden gehaald en zo geschuurd. 


Nu plaatsen we de klompen in de schuurmachine waar ze doormiddel van een mal en een schuurband, automatisch worden geschuurd. Met de hand worden de achter- en voorkant nog geschuurd. Iemand die goed kan schuren kan ongeveer 25 paar per uur schuren.